یکشنبه، بهمن ۱۸، ۱۳۹۴


بودای بزرگ و مخاطبان کوچک
برهه ی محدودیست که با دست نوشته های ( اسدبودا ) از خواب
میپریم،نوشته های انتقادی بودا حقیقت هایست که هنوز ناگفته مانده اند.او تابو های درون مذهبی را به نقد میگیرد که برای بخش اعظم جامعه به مقدسات منحوس مبدل گردیده اند.
مخاطبان نظریه های بودا را میتوان به سه دسته تقسیم نمود:
1 - روشنفکران و منورین روشن ضمیر که مطالب وی رامیخوانند و بحقیقت میرسند و بجز عده معدودی ، دیگران بدون واکنش منتظر نوشته بعدی می مانند.
2 - این عده پس از مطالعه مطلب ، زبان به هورا ، تحسین وکفر گویی میگشایند تا نشان دهند که این جماعت روشن فکر تشریف داشته وچیز های را ازین متون فهمید اند.طبقه ی دومی ها فکر میکنند که کفر خوانی نماد روشن فکریست.
3 - دسته ی سوم اکثریت مخاطبان نوشته های بودا هستند، اینها افراد بی سویه،بازاری و کم سوادی هستند که بخیال خودشان با ناسزا گویی و بی حرمتی میتوانند دین مبین را وتو نموده و با چرک زبانی میشود که برای قیامت ذخیره معنوی بدست آورد. دسته ی آخر که تشکیل یافته ی از قشر اضافی جامعه بوده و اغلب به هیچ قانونی پابندی ندارند .برداشت آنان این است که با ادای کلمات موهن میتوانند سیه روزی های شان را برطرف ساخته وتوجه خدا را با این عمل کسب کنند!
برای من اما بسیاری نوشته های این مرد الهام اند،مهم نیست در پایان کار چیزی نماند یا بماند ولی او با قلمش مذهب را تطهیر میکند، الماس های ریزو درشتی درنقدو نظر های وی عجین میباشند که متاسفانه آنانیکه پشت دیوار های کتمان گیرمانده اند آنهارا (پرخجه شیشه) می بینند و با کفرگویی جن وار ازین بسم الله میگریزند.

هیچ نظری موجود نیست: