پشتون ها و سوته ی بنام ناموس!
بعد از جنایات وحشیانه طالبان محلی و پاکستانی در دره میدان ،در مورد این قضیه شخصی بنام" مجید قرار " یکی از کوچی های ارگ نشین با حمایت ازین عمل وحشیانه در صفحه فیسبوک خویش چندین قلم دروغ مخلوط با افترا را کنار هم چیده است.
یکی از اتهامهای مجید قرار بر سربازان صادق،فداکار وگمنام اربکی تجاوز این سربازان به (زنان یا دختران) باشندگان محل یاد شده است
مجید قرار بدون هیچ مدرک و سندی این ادعارا ازشکم خویش کشیده و روی صفحه فیسبوک نوشته است زیرا میداند که درین بیغوله چیزی بنام قانون مطبوعات وجود نداردومیداند که واژه بازخواست هنوز درین کشور تعریف ناشده باقی مانده است
اماحربه ی بنام ناموس
باتاسف هموطنان پشتون ما در طول تاریخ از حربه ی بنام ناموس بعنوان وسیله تحریک احساسات همقطاران خویش استفاده نموده اند و ادعای مجید زوار نیزچیزی تازه ی نیست.مجید همچون سلف خویش میخواهد با بحرکت درآوردن احساسات کور مردم ازین آب گل الود ماهی بگیرد.
در جنگ جوری(بهار 1333 ) در جاغوری کوچی های مهاجم که سخت از مردمان بومی شکست خورده بودنددر یک حرکت بی سابقه سینه های دهها زن و دختر جوان خویش را بریدند و آنهارا با سینه های بریده بدون تنبان تا ولایت غزنی و بعد تا ارگ شاهی کابل علم کشی نمودند.
بدبختانه تاریخ افغانستان بکرات داستانهای ازین دست را بخود ثبت نموده است . در مشرقی،ارزگان، قندهار و مناطق دیگر نیزاین هموطنان ما از پستان های زنان شان بلندگوی تبلیغاتی علیه حریفان خویش ساخته اند. داستان پیدایش قوم غلزایی "غلجی" را شاید خیلی ها میدانند.
مجید قرار اما میتوانست بجای این دروغ های ابلهانه با استفاده ازموقعیت و قلم خویش مایه شرمساری دشمنان این کشور قرار گیرد.میتوانست بجای آب ریختن به آسیاب دشمن خاک برچشمان دشمنان این وطن بریزد .کاش میدانست که تا فرصت هست باید فتنه ها را مهار کرد زیرا برای فتنه افروختن هیچ زمانی دیر نیست.
بعد از جنایات وحشیانه طالبان محلی و پاکستانی در دره میدان ،در مورد این قضیه شخصی بنام" مجید قرار " یکی از کوچی های ارگ نشین با حمایت ازین عمل وحشیانه در صفحه فیسبوک خویش چندین قلم دروغ مخلوط با افترا را کنار هم چیده است.
یکی از اتهامهای مجید قرار بر سربازان صادق،فداکار وگمنام اربکی تجاوز این سربازان به (زنان یا دختران) باشندگان محل یاد شده است
مجید قرار بدون هیچ مدرک و سندی این ادعارا ازشکم خویش کشیده و روی صفحه فیسبوک نوشته است زیرا میداند که درین بیغوله چیزی بنام قانون مطبوعات وجود نداردومیداند که واژه بازخواست هنوز درین کشور تعریف ناشده باقی مانده است
اماحربه ی بنام ناموس
باتاسف هموطنان پشتون ما در طول تاریخ از حربه ی بنام ناموس بعنوان وسیله تحریک احساسات همقطاران خویش استفاده نموده اند و ادعای مجید زوار نیزچیزی تازه ی نیست.مجید همچون سلف خویش میخواهد با بحرکت درآوردن احساسات کور مردم ازین آب گل الود ماهی بگیرد.
در جنگ جوری(بهار 1333 ) در جاغوری کوچی های مهاجم که سخت از مردمان بومی شکست خورده بودنددر یک حرکت بی سابقه سینه های دهها زن و دختر جوان خویش را بریدند و آنهارا با سینه های بریده بدون تنبان تا ولایت غزنی و بعد تا ارگ شاهی کابل علم کشی نمودند.
بدبختانه تاریخ افغانستان بکرات داستانهای ازین دست را بخود ثبت نموده است . در مشرقی،ارزگان، قندهار و مناطق دیگر نیزاین هموطنان ما از پستان های زنان شان بلندگوی تبلیغاتی علیه حریفان خویش ساخته اند. داستان پیدایش قوم غلزایی "غلجی" را شاید خیلی ها میدانند.
مجید قرار اما میتوانست بجای این دروغ های ابلهانه با استفاده ازموقعیت و قلم خویش مایه شرمساری دشمنان این کشور قرار گیرد.میتوانست بجای آب ریختن به آسیاب دشمن خاک برچشمان دشمنان این وطن بریزد .کاش میدانست که تا فرصت هست باید فتنه ها را مهار کرد زیرا برای فتنه افروختن هیچ زمانی دیر نیست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر