اعصار پی هم میآیند و میروند اما لکه جنایت افشاربرای ابد بر جبین عبوس و منفورتبعیض پیشه گان باقی خواهند ماند.
افشاررا در افشار بخون غنودند، دربهسود تاراجش کردند، درچهل دختران ازکوه بزیر اندختند، درزابل گروگانش گرفتند ، در ارغنداب گلویش را بریدند . افشاررا درمزار تیرباران کردند،دریکاولنگ آتشش زده و دربامیان انفجارش دادند. افشاررا در کویته ترور نمودند، در تفتان قاچاقش کردند، در ایران تحقیرش کردند ودر برچی مدال محرومیت را به گردنش آویختند اما افشار همچنان افشار و پایدار ماند.
فراخنای زخم افشاربوسعت رنجهای چندین قرن یک قبیله است .
افشار بهای هنگفتی را پرداخت تا افشار شد ، در افشاررمه رمه آغاگل های وحشی با خون کودکان روی دیوارهای نیم سوخته خط یادگاری نوشتند...
وبلاخره افشار سندابدیت سیه رویی شغال زادگانیست که فکر میکردند با تاراج و شلاق میتوانند دریا را به سکوت وا دارند غافل از اینکه فرزندان افشار همچنان سلاله ی خروشان دریا باقی خواهند ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر